Na
Pauline Odhiambo
Mwaka 1952, kijana mmoja aitwaye Ernesto Guevara de la Serna alifanya kile ambacho vijana duniani kote wanatamani kufanya wakati fulani maishani mwao — safari ya pikipiki ya masafa marefu.
Aliyemsindikiza Ernesto katika safari hiyo alikuwa rafiki yake mtaalamu wa biokemia Alberto Granado.
Safari ya kutoka Argentina hadi Venezuela ilirekodiwa katika safu ya shajara zilizochapishwa baada ya kifo chake mwaka 1993 kama Notas de Viaje, inayojulikana zaidi kama kitabu kutoka Argentina cha Che Guevara's The Motorcycle Diaries.
Maelfu ya kilomita mbali na Amerika Kusini, mchora katuni na mwandishi kutoka Kenya Kitui Djo Thefu anaiga roho ya Che ya kuwa msafiri, kusimulia hadithi, kupendezwa na historia, na kupenda kuendesha pikipiki.
Kwake kuendesha pikipiki sio tu safari. Ni jitihada za kupata maana, ucheshi na kipande cha maisha katika kila kilomita anayopitia, na kuhifadhi yote hayo katika kumbukumbu zake.
Kitabu cha kumbukumbu fupi cha Djo Thefu's Now You See Me ni mkusanyiko wa kumbukumbu fupi zinazoelezea safari zake za kuendesha pikipiki na hadithi rahisi za kila siku zinazounganisha ubinadamu.
"Safari zangu ni muhimu kwa sababu hadithi zinazotokana nazo zinanionyesha kueleza uzoefu wangu wa maisha hata ninapofanya vichekesho kwa wateja," anaambia TRT Afrika. "Kuwasaidia wao kusimulia hadithi zao kumenisaidia kusimulia yangu mwenyewe."
Historia
Djo Thefu alianza kuandika kuhusu safari na pikipiki kwenye Facebook mwaka 2015 kabla ya kuanza kuandika kwenye blogu huru inayodokeza safari zake.
"Kuendesha pikipiki kunichochea kuandika hadithi. Ningesafiri na kupandisha picha kwenye mitandao ya kijamii, lakini siku zote nilihisi kuna kitu kilikosekana. Picha hazikuwa zinasema kila kitu nilichotaka kusema," anaelezea.
Hapo ndipo alipoamua kuongeza maneno kwenye picha. Pamoja, ziliungana kusimulia hadithi zilizokuwa zikisubiri kusimuliwa.
Tangu wakati huo, safari za Djo Thefu zimempeleka kwenye maeneo mengi, ikiwa ni pamoja na eneo la kaskazini mashariki mwa Kenya la Todonyang - eneo lenye joto la milima ya mchanga ambapo mabaki ya watu 42 wa kabila la Turkana waliouawa mwaka 2011 na wanamgambo wa Ethiopia yamezikwa.
"Inasemekana kuwa watu wa Turkana hawaziki wahanga wa vita. Wanawaacha kwenye mashamba wazi, kuliwa na wanyama na ndege," mwandishi huyo anayeishi Nairobi anaelezea kwenye chapisho la blogu. "Parokia ya Kikatoliki ya Tondonyang iliweka wahanga hawa wa vita kwenye kaburi la pamoja ambalo leo linabaki kuwa ukumbusho mkali wa ukatili wa vita."
Hadithi zilizoelezwa kwa njia ya kipekee na mara nyingi fupi katika kitabu chake ni kumbukumbu fupi ambazo, pamoja na michoro, zinatokana na uzoefu wake wa kila siku.
Safari ya kusimulia hadithi
"Usimulizi wa hadithi uko katika moyo wa kila kitu ninachofanya. Ni shauku yangu," anasema Djo mwenye umri wa miaka 43, ambaye alikusanya kumbukumbu zake kwa kuchagua hadithi zilizoandikwa kwa zaidi ya miaka saba.
"Nachora, naendesha pikipiki yangu, nafanya vichekesho, ninapiga picha na kufanya muziki kwa kucheza gita, na vitu hivi vyote vinaungana kusimulia hadithi."
Usimulizi wa Djo Thefu unaonyesha kwa ustadi baadhi ya vitu ambavyo vinagusa ubinadamu wote lakini mara nyingi hupuuzwa kama si muhimu vya kutosha kuandikwa.
Anaandika mambo mengi, ikiwa pamoja na kuhusu tahadhari ya kukutana na mgeni anayetafuta pesa na wasiwasi wa kupitia mahojiano ya kazi au kuumia katika ajali.
"Baadhi ya mapambano yangu, ikiwa ni pamoja na talaka yangu, pia yanafunuliwa katika kitabu," Djo Thefu anaambia TRT Afrika.
Injini zisizopatikana
Djo Thefu alikulia katika enzi ambayo pikipiki hazikuwa za kawaida nchini Kenya.
Watoto walikimbia nje ya nyumba zao kwa shauku wakati sauti kubwa, iliyovuma ya injini ya pikipiki iliposikika, wakiangalia kwa macho makubwa madereva waliposimama kuangalia nyaya za umeme.
"Nikiwaza sasa enzi za nyuma, natambua nilipenda pikipiki tangu wakati huo, lakini zilionekana kuwa hazipatikani," anakumbuka Djo Thefu. "Nilipofika chuo kikuu, nilichora picha ya mpanda pikipiki ambayo ilifunika ukuta mzima."
Wakati bado yuko shule ya sekondari, Djo Thefu alianza vichekesho.
Alitengeneza vitabu vya kukusanya vikatuni kama The Phantom na Modesty Blaise, vyote vilikatwa kutoka kwenye magazeti ya kila siku. Pia ilikuwa shule ya sekondari ambapo aligundua kipaji chake cha uandishi.
"Kitu nilichopenda zaidi kuhusu ufahamu ni kusoma dokezo na mara moja kuanza kuandika, bila kujua hadithi itanipeleka wapi," anakumbuka. "Kuandika ni kama kuendesha pikipiki kwa sababu sijui kweli nini kitatokea njiani au safari itaishaje."
Roho ya mabadiliko ya kijamii
Muda mfupi baada ya kuhitimu, Djo Thefu alipata fursa ya kufanya kazi na Shujaaz Comics, chapisho maarufu lililoanzishwa kwa lengo la kuwawezesha na kuinua vijana kupitia mabadiliko ya kijamii.
Sasa ni chapisho kubwa zaidi kwa vijana Afrika Mashariki, likifikia 56% ya vijana Wakenya na 24% ya vijana Watanzania.
Kazi ya pili ya Djo Thefu ilikuwa kama mchoraji wa gazeti la kila siku, ambapo angekutana na wapenda pikipiki kama yeye. Pikipiki yake ya kwanza, Daelim Daystar cruiser, ilinunuliwa kutoka kwa kazi zake za uandishi.
Cruiser hii imetajwa katika mistari ya mwanzo ya hadithi ya kwanza ya kitabu cha Djo Thefu, ambapo pia anasimulia kwa ucheshi ajali yake ya kwanza ya kuendesha pikipiki. Hatimaye alibadilisha Daelim Daystar kwa Yamaha Super Tenere XTZ 750.
Hivi sasa, Djo Thefu anaandika kitabu kuhusu safari za kuendesha pikipiki. Anapanga kuendesha hadi Kidish, eneo linalopakana na Kenya, Ethiopia, na Sudan Kusini.
