Na
Nilosree Biswas
Uchaguzi nchini India mwaka huu, ulikuwa ni wakati muafaka kufahamu ikiwa serikali mpya itakuwa mwakilishi wa raia wake wote.
Nchi ya watu bilioni 1.4, India imekuwa ikipitia mchakato mgumu wa uchaguzi katika kipindi cha miezi miwili iliyopita. Wanahabari walikosea kwenye utabiri wao ya kwamba chama cha Bharatiya Janata (BJP) kitashinda kwa wingi.
Chama hicho kilishindwa kufikia lengo lake kuu la kushinda viti 400, na kupata viti 240 tu kati ya 573, na hata kutopata wingi wa viti kwa mara ya kwanza katika uchaguzi tatu zilizopita .
Uchaguzi wa mwaka huu ulikuwa mtihani mkuu wa maadili ya msingi ya India: usawa, usekula, na uwingi. Vipengele ambavyo Katiba ya India imeweka kama msingi wake.
Mfumo dume
Baraza jipya la mawaziri la Waziri Mkuu Narendra Modi limeundwa na mawaziri 72 - mawaziri 30, mawaziri 36 wa serikali na mawaziri watano wa serikali walio na majukumu huru.
Ni hali ya kawaida kuwa baraza kubwa la mawaziri la Modi linaundwa na wanaume wa tabaka la juu la Hindu. Katika miaka 10 iliyopita, India imekuwa ya mfumo dume zaidi kuliko hapo awali, ingawa serikali inayotawala, haswa Modi mwenyewe, imekuwa ikipigia kampeni "Nari Shakti" (mamlaka ya wanawake).
Lakini kama methali inavyosema, "uthibitisho wa ladha ya pudini ni pale unapo kula." Kuna wanawake sita tu katika Baraza la Mawaziri la Muungano, na wajumbe wa baraza la mawaziri la Waislamu hawapo. BJP ilisimamisha mgombea mmoja tu Muislamu kutoka Malappuram ya Kerela, M.Abdul Salam, ambaye alishindwa.
National Democratic Alliance (NDA), kundi la vyama vya siasa vinavyoongozwa na BJP, hawana uwakilishi wa Waislamu, achilia mbali wanawake Waislamu.
Hata hivyo, si matumaini yote yamepotea.
Kupigana na dhana potofu
Wanawake wachache wa Kiislamu walichukua viti katika serikali ya India mwaka huu, wakiwemo wawili pekee katika ngazi ya shirikisho. Mmoja wao ni Iqra Hasan.
Chama cha School of Oriental and African Studies (SOAS), kilishinda kwa tofauti ya kura 69,116. Hasan alimshinda mhasimu wake wa karibu zaidi, Pradeep Kumar wa BJP, pamoja na wagombea wengine 12 wa kiume waliowekwa na vyama mbalimbali.
Hasan anatoka katika familia ya Kiislamu inayomiliki ardhi huko Kairana, Uttar Pradesh. Babake marehemu Chowdhury Munawar Hasan aliwahi kuwa Mjumbe wa Bunge la Kutunga Sheria (MLA) na Mbunge. Na mama yake, Begum Tabassum Hasan, alikuwa ameshinda uchaguzi mdogo mwaka wa 2009.
Hasan alisema alilazimishwa kujiunga na siasa baada ya kaka yake Nahid kukamatwa mwaka wa 2022 baada ya kuhusishwa na uwongo, na yeye na mama yake walishtakiwa chini ya Sheria ya Majambazi.
Ushindi wake unakuja huku kukiwa na simulizi la muda mrefu lililoendelezwa na BJP na vikundi vingine vya mrengo wa kulia vya wanawake wa Kiislamu kama wasio na elimu na kutawaliwa na wanaume wao.
Hakika Hasan hakubaliani na dhana hii potofu. Kinyume chake ni mwanasiasa kijana aliyesoma sana ambaye alikuwa amedhamiria kujiunga na siasa kuleta mabadiliko.
Mwanamke mwingine Mwislamu aliyeshinda katika ngazi ya shirikisho ni Sajda Ahmed kutoka Uluberia, Bengal Magharibi.
Pamoja na walioshinda katika uchaguzi huu uliokua tofauti, ni ushindi wa kihistoria wa Sofia Firdaus, mgombeaji wa Bunge la Kitaifa la India kutoka eneo bunge la Barabati-Cuttack huko Odisha. Firdaus ndiye mwanamke wa kwanza wa Kiislamu wa Odiya kuwa mjumbe wa Bunge la Jimbo tangu Uhuru mnamo 1947.
Firdaus, ambaye ana shahada ya chuo cha uhandisi wa ujenzi na alihitimu kutoka Taasisi ya Usimamizi ya India (IIM), aligombea uchaguzi baada ya babake Mbunge wa Congress Mohammad Moquim kushtakiwa kwa kesi ya kisheria, siku chache kabla ya uchaguzi kufunguliwa.
Kujiunga na siasa chini ya hali ngumu na kuendelea kushinda, maafisa hao watatu ni wanawake wa Kiislamu waliowezeshwa, ambao tayari wamethibitisha imani potofu zilizoenezwa juu yao kuwa sio sawa.
Hadithi zao zinaonyesha ujasiri unaohitajika kuchukua chama kikuu tawala. Ushindi huu pia unaashiria mwisho wa upinzani mkali dhidi ya idadi ya Waislamu wa India, kimwili na kisaikolojia.
Na kuwasili kwao serikalini kunakuja wakati mzuri kwa ajili ya kukabiliana na imani kubwa, kwani matokeo ya uchaguzi yameonyesha kuwa upotoshaji "unawezekana" hata katika mazingira ya sasa.
Vinginevyo, ni vipi tena "Pappu" (jina kipenzi kwa Kihindi, linalochukuliwa kuwa mjinga, asiye na hatia, katika kesi hii iliyodokezwa kuwa haina maana) kuwa kiongozi wa upinzani kwa kauli moja anayewakilisha Wahindi wote katika Bunge?
Kuangalia muda wa hapo nyuma
Cha kufurahisha ni kwamba wakati wa uchaguzi mkuu huu, Waziri Mkuu Narendra Modi alifananisha muda wake wa uongozi na kiongozi wa kwanza wa India Jawaharlal Nehru, waziri mkuu mwingine pekee aliyeiongoza nchi hiyo kwa mihula mitatu mfululizo.
Kinachokumbusha pia siku za nyuma ni mabadiliko ya mwanasiasa aliyeshindwa, na Rahul Gandhi ambaye anatoka katika familia ya kisiasa yenye nguvu zaidi, na "kukosolewa" zaidi - akiibuka kama kiongozi asiyepingwa wa waliokandamizwa.
Kwenye uchaguzi, Gandhi alikabiliana na migawanyiko na ubaguzi kwa hotuba zenye kutia moyo kama vile "Nafrat ke bazaar mein Mohabbat ki dukan (duka linalouza upendo katika soko la chuki)" na kwa kuongoza maandamano marefu zaidi - Bharat Jodo Yatra. (Bharat Jodo inamaanisha - kuunganisha India) na Bharat Jodo Nyay Yatra katika kipindi cha miaka miwili iliyopita.
Kwa mafanikio makubwa, maandamano haya yalipongezwa na kujumuisha nmamilioni kutoka tabaka na dini zote, wakipinga woga, wakitengeneza upya ujumuishaji na uwakilishaji kwa ajili ya watu.
Chini ya miezi miwili baada ya maandamano yake ya hivi karibuni, Gandhi aliendelea kuwa kiongozi wa Upinzani - jukumu muhimu sana katika demokrasia.
Kwa upande wake ana kundi dogo la Wabunge wa Kiislamu, 24 kuwa sahihi, ikiwa ni pamoja na Iqra Hasan na Sajda Ahmed, ambao watajitokeza katika upinzani mara baada ya vikao vya Lok Sabha kuanza.
Muktadha wa uwakilishi wa Waislamu
Waislamu wakati fulani walikuwa sehemu muhimu ya mfumo wa kisiasa ambao ulipitia India, ingawa siasa huru za Kiislamu za India na ushiriki wake haukuwa rahisi.
Kushiriki katika serikali mpya ya India kulikuja baada ya Ugawaji mkubwa. "Maumivu ya jumuiya ya Waislamu baada ya kugawanyika mara nyingi yanalinganishwa na yale iliyokuwa nayo wakati wa kuanguka kwa himaya ya Mughal," anaandika Balraj Puri, mmoja wa waandishi wa habari mashuhuri, mchambuzi wa kisiasa tangu kupatikana kwa Uhuru.
"Lakini wakati huo, jumuiya ilidumisha stahi na nia njema ya watu wenzao. Hii inathibitishwa na ukweli kwamba Mwislamu alikubaliwa na taifa zima kama ishara na kiongozi wa vita vya kwanza vya uhuru mnamo 1857."
Ipasavyo, Puri hapa inarejelea kukubalika kwa pamoja kwa uongozi wa Kiislamu na kuongozwa kwa mfalme wa mwisho wa Mughal Bahadur Shah Zafar katika vita vya kwanza vya Uhuru (1857) dhidi ya wakoloni wa Uingereza na kufuatiwa na matokeo yake.
Katika miaka 100 iliyofuata, mgawanyiko ulitokea, na kusababisha uhamiaji usioweza kueleweka kwa Wahindu, Waislamu na Masingasinga pande zote za mipaka.
Zaidi ya hasara isiyoweza kuepukwa, mara tu India ilipokua taifa jipya, mada ya ukweli wa kisiasa wa Waislamu wa India na uwakilishi uliibuka.
Wakikabiliwa na maswali ya uaminifu, huku wakiwa na wasiwasi na kutokuwa na uhakika kuhusu mustakabali wao, kuwepo kwa Waislamu wa India kulikuwa hatarini ghafla.
Baada ya miongo kadhaa, mzimu wa kiza na kutokuwa na uhakika ulirejea kuwaandama ndani ya muongo mmoja uliopita wakati BJP ilipoingia madarakani kwa ushindi wa kishindo mnamo 2014, na kubadilisha hali ya kisiasa ya India.
Baada ya miaka 10, kutengwa kwa Waislamu katika eneo la umma, kuongezeka kwa matamshi ya migawanyiko na unyanyasaji dhidi yao ulizidi. Kwa bahati mbaya, kumekuwa hakuna kiongozi hodari kuwatoa kutoka janga hilo.
Mara ya mwisho Waislamu walipohisi hali hiyo ya kukata tamaa ya kisiasa mnamo 1947, walikuwa na Maulana Abul Kalam Azad, aliyeelezewa kama "mtu mpweke na msiba" katika siasa za Kiislamu za India.
Kulingana na Puri, Azad alitoa "hotuba ya kugusa na ya kutia moyo" katika Mkutano wa Waislamu wa Delhi mnamo Novemba 4, 1947. Ndani yake, alitoa wito kwa Waislamu wa India "kuchukua ahadi kwamba nchi hii ni yetu, na kwamba maamuzi ya kimsingi ya hatima yake yatabaki kuwa pungufu hadi tutakaposhiriki."
Aliongeza kuwa hakuna nafasi ya "woga au kuchanganyikiwa kwa Muislamu."
Kufuatia hotuba hiyo kukaja uungwaji mkono wa Nehru, mbunifu wa fikra ya Uhuru wa India huru. Katika uchaguzi mkuu wa kwanza wa 1952, idadi ya Wabunge Waislamu ilifikia 25.
Kulingana na mwanahistoria Mushirul Hassan, Waislamu kwa muda mrefu wamekuwa wakiungana na chama cha Congress, wakitoa uungaji mkono wao kwa Nehru mwenye mawazo ya kilimwengu alipokuwa madarakani.
Na wagombea Waislamu katika chama hicho mara nyingi waliona mafanikio mengi zaidi ya uchaguzi huko Uttar Pradesh, jimbo lenye watu wengi zaidi nchini humo.
Katika miongo yote, Congress imeendelea kusimamisha wagombea Waislamu. Idadi hiyo ilifikia kiwango cha juu kabisa cha 49 sawa na asilimia 9 mwaka wa 1980, ikifuatiwa na 45 mwaka wa 1984, ikashuka tena na kutovuka tena alama 40 hadi sasa.
Leo, idadi hiyo imefikia kiwango cha chini zaidi cha asilimia 4.42, bila mbunge Mwislamu kutoka muungano unaotawala wa NDA.
Wagombea 24 Waislamu waliochaguliwa ni kutoka upinzani ambao chama cha Congress kina Waislamu tisa, ikifuatiwa na wengine. Kwa mujibu wa sensa ya mwisho ya mwaka wa 2011, Waislamu ni asilimia 14 ya idadi ya watu nchini.
Kuangalia siku za mbele
Ingawa bado hakuna uwakilishi wa Waislamu katika baraza la mawaziri lenyewe, mabadiliko yanafanyika.
Kwa mara ya kwanza katika miaka 10, BJP haikushinda wingi wa viti 272. Kwa hiyo Uttar Pradesh, jimbo ambalo mara nyingi huchukuliwa kama "mbadiliko wa mchezo," lilisisitiza umuhimu zaidi kwa masuala ya maisha kama vile umaskini, ajira, usalama wa wanawake, miundombinu inayotupilia mbali matamshi ya udini uliopita na wakati.
Hakuna mahali jambo hili lilionekana zaidi kuliko katika eneo bunge la Faizabad, ambalo lilienda kwa Chama cha Samajwadi.
Kwa wasiojua, Ayodhya jiji la hekalu liko ndani ya eneo bunge la Faizabad. Ni pale Modi alipozindua Hekalu la Ram kwa umati mapema mwaka huu, kwenye tovuti ya msikiti wa zamani wa Babri.
Kuingia kwenye uchaguzi, BJP ilizingatia hekalu kuwa mojawapo ya mafanikio yake makubwa. Lakini uchumi ulishinda siasa za dini wakati wa uchaguzi huu, kuonyesha yasiyotarajiwa yanaweza kutokea na ukweli kudhihirika.
Kwa hivyo, je, uwakilishi wa Waislamu katika serikali ya India unaonekana kuwa mbaya sana?
Sio kweli kwa upinzani unaoongozwa na mtu ambaye ameonyesha kuwa mabadiliko yanaweza kutokea licha ya kutotarajiwa.
